4 kişilik aile olarak geçirdiğimiz ilk Ramazan Bayramımız bitti. Memlekete gitmedik ama dolu dolu bir bayram yaşadık. Ziyaretlerimizi 3 güne sığdıramadık bile. İlk gün Rize'deki arkadaşları ziyaret ettik. İkinci gün babaannemizin köyüne yani Alona'ya teyze ve yengemizin elini öpmeye gittik. İstanbul'dan gelen dayı çocuklarıyla tanışıp sohbetler ettik. Üçüncü gün Küçükköy'de hemşehri ziyareti yaptık. Yani 3 günü kazasız belasız atlattık da pazar günü başıma talihsiz bir olay geldi. Aslında kaza geliyorum demiş ama yetkililerin ihmali sonucu aynı yerde aynı şekilde kaza geçiren üçüncü kişi oldum.Rize'de yeni açılan bir AVM'ye çocuk oyun alanında oynamak için gittik ve sakatlanarak çıktım. Asansörün çıkışında 2 adım bile atmadan merdiven başlarsa ve siz o merdiveni farketmezseniz sonunuz benim gibi olabilir. Şu anda zaten tek el yazıyorum. Kırık yok ama sol elimde incinme var ve her yerim ağrıyor. Allahtan çocuklara bişey olmadı tek tesellim o. Neyse beni geçip gelelim kızlarıma.
******
Ahh kızlarım neler yapıyor neler. Zeynep Neva sürekli etrafta annee , babaa diye dolanıyor. Alkış yyapmayı, bay bay diye el sallamayı, sevdiği şeylere cici demeyi, elini ağzına vurarak oooo diye ses çıkarmayı öğrenmiş. Bunlar teker teker değil hepsi bi anda öğrenilen faaliyetler. Şimdilerdede tırmanmaya merak sarmış durumda önüne ne gelse üstüne çıkmaya çalışıyor.Bu genelde açık olan bulaşık makinası oluyor.Kapağa çıkıyor, sepetlere tutunarak ayağa kalkıyor ve başlıyor zıplamaya. Ama ablasıyla da çok güzel oynayabiliyor. Tabiki ablası isterse. Bazen kavga bile ediyorlar. Bir bakıyorum ellerinde oyuncak bir tarafından biri tutmuş diğer tarafından öbürü çekiştiriyorlar. İkiside çok kuvvetli rakipler. Oyuncak sonunda kapanın elinde kalıyor. Bazen Zeynep Neva'nın bazen Fatma Naz'ın.
******
Fatma Naz bu günlerde çok aktif ve becerikli. Tuvalet ihtiyacını kendi giderebiliyor, ayakkabısını kendi çıkarıp giyebiliyor, çorba hariç yemeklerini kendi yiyebiliyor, odasını tek başına toplayabiliyor, kendi başına oynayıp kitap bile okuyabiliyor(ezberden veya resimlere bakarak uyduruyor) ama canı isterse..... Artık evde bir çocuk gibi değilde üçüncü bir yetişkin varmış gibi hissediyorum. Mesela evdeki olaylara, yemek menüsüne, üzüntüme , sevincime, herşeye müdahale edibiliyor. Daha bu gün kazayı duyan arkadaşlarımdan gelen geçmiş olsun telefonlarını cevaplarken bana - anne kapat şu telefonuda benimle ilgilen diye direktif verdi. Hemde sert bir dille. Çok şaşırdım. Bu çocukları büyütürken daha nelerle karşılaşacağız hiç bilemiyorum.
3 yorum:
çok geçmiş olsun
Selmacığım;
Öncelikle çok ama çok geçmiş olsun rabbim daha kötüsünden korumuş kolun kırılabilirdi ki iki çocuklu bir annenin kolu değil parağı kırılsa o ev yıkılır heralde. Rabbim acil şifalar versin Fatma Nazın bu Nazı bırakıp gerçek bir abla olmasına çok sevindim çünkü ben Zeynebin büyümesiyle ilk çocuğun kız olmasının çok büyük bir avantaj olduğunu anladım. Zeynep benim küçük yardımcım, o bayramda teyzesinde kaldı bir gün o olmadan hayatın zorlaştığını onsuz bir evin ne kadar kötü olduğunu anladım. Rabbim yokluklarını göstermesin birlikte büyümeyi yaşlanmayı nasib etsin inşaallah...Amin
Yorum Gönder